In de geweldige doos die ik van Nature's Pride kreeg zaten een flink aantal kumquats.  De kumquat is een citrusvrucht en komt oorspronkelijk uit China. Qua vorm lijkt hij wat op een ovale mini mandarijn/sinaasappel. De buitenkant is eetbaar en heeft bitterzoete smaak, terwijl het vruchtvlees wat bitterzuur is. In de kumquat zitten pitjes die je makkelijk kunt verwijderen. 

Kumquats bevatten weinig calorieën, vet, cholesterol en natrium en zitten vol met vitamine C. De schil van de kumquat kun je ook eten, was hem dan wel van te voren even goed! Van de kumquat worden vaak gelei's, jams en marmelades gemaakt maar ze kunnen ook goed in een salade. Om nu alle kumquats tot marmelade te verwerken leek me zonde. Hier thuis zijn ze namelijk dol op sinaasappelsnippers. Een variant hierop kun je natuurlijk prima maken met deze heerlijke kumquats!

Wat heb je nodig:

- 8 kumquats

- 200 gram suiker

- 180 ml water 

- 100 gram suiker om in te rollen

- 100 gram pure chocolade

Snijd de kumquats in dunne schijfjes en hou de kontjes ook dun. Verwijder eventuele pitjes en maak dan het mengsel voor het suiker water waarin je de schijfjes gaat koken. Meng 200 gram suiker met 180 ml water in een brede pan en breng dit aan de kook. Zet het vuur iets zachter en leg voorzichtig de plakjes kumquat in het suikerwater met een lepel. Laat het niet plonsen, maar laat ze voorzichtig in het suikerwater glijden.

Laat het mengsel zo'n 25 minuten koken op een gemiddeld vuur en laat het daarna nog zo'n 15 tot 20 minuten op een laag vuur door bubbelen. Je zult zien dat het mengsel indikt en wat geel van kleur wordt. De schijfjes worden glazig. Bekleed een dienblad of bakplaat met bakpapier en haal met een vork de schijfjes uit het suikerwater. Laat ze uitlekken en neem niet teveel suikerwater mee wanneer je ze los van elkaar op het bakpapier. Laat dit afkoelen (het blijft plakkerig).

Wanneer de schijfjes zijn afgekoeld haal je ze stuk voor stuk door de overige suiker zodat ze een mooi laagje krijgen. Sommigen zullen een extra laagje nodig hebben omdat er toch wat extra suikerwater aan zit. Laat dit weer wat drogen en smelt ondertussen 2/3e van de chocolade  au bain Marie. Wanneer de chocolade gesmolten is haal je dit boven het stoombad weg en roer je de overige chocolade er door heen. Op die manier is de chocolade wat getemperd en droogt hij straks mooi zonder de koelkast in te hoeven. Dip de schijfjes in de chocolade en laat ze op een stukje bakpapier drogen. Bewaar ze in een trommeltje.

Vorige week ben ik samen met een aantal andere foodbloggers en Robert Kroon, van Kroon op het werk, op bezoek geweest bij Nature's Pride. Natuurlijk vertelde ik in mijn enthousiasme aan wat mensen waar ik heen zou gaan, maar niet iedereen wist wat ik bedoelde. Pas toen ik het bekende paarse 'eat me' stickertje noemde vielen de kwartjes.

Eenmaal aangekomen (ik was wat aan de vroege kant, het was ruim 2 uur rijden naar het Westland) zag ik een immens groot en nieuw gebouw. Op het dak mocht ik parkeren, waarbij ik tijdens het omhoog rijden al met kriebels in mijn buik zat. Wat een steile helling! Eenmaal boven zag ik wel een geweldig uitzicht, rondom het gebouw kon je goed over het Westland kijken, overal kassen!

Tijdens de rondleiding door het gebouw hebben we met één van de twee rijpmeesters gesproken, die ons meer vertelden over het rijp proces van mango's en avocado's. Ik had er nog nooit bij stil gestaan hoeveel werk er gestoken wordt in het rijpen. Het is geen trucje maar  echt vakmanschap wat de rijpmeesters heel serieus nemen. Wanneer de mango's en avocado's aankomen word er eerst gekeken of ze wel geschikt zijn om te rijpen. Dan worden ze in een speciale cel gezet waar de temperatuur en luchtvochtigheid door de rijpmeesters geregeld wordt. Nature's Pride laat in tegenstelling tot de 'concurrent' de vruchten twee weken langer hangen om zo een optimale rijpheid te kunnen halen. Dit proef je echt wel terug!

Op mijn to-bake lijstje stonden al geruime tijd 'lemon bars', een laagje koek met daarover een stevige laag citroen. Wederom een recept wat uit Amerika komt. Nadat ik op pinterest het recept voor citroen mango bars tegen kwam via de blog Chocolate with Grace wist ik dat ik deze variatie ging maken!

Het woordje 'bar' in recepten is een woord wat we hier eigenlijk niet gebruiken. Je zou het zelfs een plaattaart kunnen noemen die je in iets kleinere stukjes snijdt. Zelf vind ik slices wat mooier klinken! Daar houden we het dan maar op. Het originele recept topte de slices af met wat geroosterde kokos om het tropische wat te benadrukken. Ook erg lekker, maar met alleen poedersuiker vond ik ze zelf hemels! 

Voor het deeg

De vulling van de taartjes heb ik wat aangepast. In plaats van een laag caramel met daarover een laag ganache heb ik dit samen gevoegd. Je krijgt dan een soort fudge vulling die heerlijk smaakt! Je zou zelfs kunnen variëren door er wat koffie extract in te doen in plaats van de vanille extract!
Begin met de bodem, deze blijft erg plakkerig en het bekleden van de vormpjes is dan ook net alsof je speelt met klei. Zelf heb ik nog een extra 10 gram bloem toegevoegd, wat het deeg wel iets veranderd. Danielle gaf aan dat zij het deeg gebruikte voor 6 taartjes, ik kon er met gemak 7 vullen omdat ik niet hou van een hele dikke bodem.

Mix in een grote kom de boter met de suiker luchtig en doe hier vervolgens de eidooiers en het vanille extract door. Meng de bloem met een snufje zout en het cacaopoeder en meng dit door het natte mengsel. Verdeel het deeg in 7 (of 6) gelijke porties en plaats het deeg in de ingevette taartvormpjes, of bekleed een grotere taartvorm met losse bodem. Druk de porties deeg goed in de vorm en langs de randjes omhoog. Laat de beklede vormpjes zo'n 30 minuten in de koelkast koelen en prik daarna pas de gaatjes in de bodem. Je hoeft dit deeg gelukkig niet blind te bakken. Verwarm de oven voor op 175 graden Celsius en bak ze in 13-15 minuten gaar. Laat de taart schelpjes goed afkoelen voor je ze gaat vullen.

Het recept voor de caramel heb ik gehalveerd, niet alleen had ik na het zien van mijn taartschelpjes het idee dat dit teveel zou zijn, door de consistentie van de chocolade die ik wilde toevoegen aan de warme caramel leek me de helft meer dan genoeg. Meng in een pannetje de suiker, ahornsiroop, snufje zout en het water. Zet dit pannetje op een middelhoog vuur en laat dit koken zonder door te roeren. Kook de caramel tot het een diepe goudbruine caramel kleur heeft en wat stroperig oogt. Je moet de temperatuur goed in de gaten houden, wanneer dit te snel gaat kan de caramel bitter worden. Haal de pan van het vuur en klop en de slagroom, boter en het vanille-extract door het mengsel en klop tot je een egaal mengsel hebt. Breek de donkere chocolade in stukjes in een grote kom en giet hier de warme caramel over. Laat dit de chocolade wat smelten en mix dit dan met een garde tot een egaal dik mengsel en giet dit in de taartschelpjes. Decoreer eventueel met wat mokka boontjes of chocolade stukjes en laat de taartjes minimaal 4 uur in de koelkast opstijven. Oh ja, vulling wat je teveel hebt kun je in een bakje laten opstijven om vervolgens heerlijke bonbons van te maken! Het blijft een zachte vulling, dus leg ze na het rollen direct in de vriezer zodat je ze daarna gemakkelijk door een laagje chocolade of hagelslag kunt halen. Of snoep de vulling lekker zo op!

Ben je benieuwd wie er nog meer gefoodblogswapped hebben? Volg dan @foodblogswap op twitter. Zelf ben ik ook op twitter te vinden als @byHelenSpaan. Hanneke & Jolien van Thuiskok maakte deze maand iets van mijn blog.